تغییرات بینایی در بزرگسالان بالاتر از ۶۰ سال
همچنان که پا به سن می گذاریم ، حتی کسانی که مشکلات بینایی مربوط به افزایش سن را هم ندارند و کیفیت بینایی خوبی هم دارند ممکن است تغییراتی را در میزان بینایی خود تجربه کنند.
نقطه ی آغاز پیر چشمی از اواخر دهه ۳۰ و اواءل دهه ۴۰ سالگی می باشد . با افزایش سن نیز بر پیشرفت آن افزوده می شود افراد مسن ممکن است دچار علاءم زیر شوند:
چشم ها زمان بیشتری برای تمرکز بر اشیاء لازم دارند همچینین زمان بیشتری برای تنظیم بینایی وقتی از محیط روشن تر به محیط تاریک تر می رویم دارند
چنین مشکلاتی در تطبیق با نور و تاریکی می‌تواند رانندگی را مشکل تر کند , به خصوص در شب یا در باران .رانندگی ممکن است چالش برانگیزتر باشد برای افرادی که دارای بیماری‌های چشمی هستند زیرا سبب کاهش دامنه دید آن‌ها شده و یا افزایش حساسیت آن‌ها نسبت به درخشندگی شود . برای ایمنی , اداره امنیت ترافیک ملی(آمریکا) توصیه می‌کند که افراد مسن در دوره های رانندگی مخصوص سالمندان شرکت کنند و همچنین توصیه می شود رانندگی را محدود به زمان روشنایی روز بکنند ، سرعت خود را کاهش بدهند و در تقاطع ها با احتیاط رانندگی کنند
یکی دیگر از تغییراتی که افراد مسن ممکن است در کیفیت بینایی خود تجربه کنند از دست دادن حساسیت به کنتراست است در این حالت تشخیص شی نسبت به پس زمینه دشوار می شود مخصوصا زمانی ک تفاوت ظریفی بین تصویر و پس زمینه وجود داشته باشد
جالب توجه است بدانید ، تحقیقات نشان داده است که بالا رفتن سن سبب کاهش میزان سلول های “میله ای” چشم می شود این سلول ها مسئول عملکرد توابع تصویری که در بالا شرح داده شد هستند، سلامت سلول های میله نیز بیشتر به عوامل محیطی نظیر تغذیه، سیگار کشیدن و نور بیش از حد خورشید، وابسته است، که ما تا حدودی می توانیم این عوامل را کنترل یا انتخاب کنیم.
