دلایل ریزش مژه

دلایل ریزش مژه : مژه ها جنبه های دیگری غیر از زیبایی دارند . مژه ها از چشم در برابر گرد وغباری که باعث انسداد بینایی یا عفونت یا آسیب می شود محافظت می کند. مژه ها رشد می کنند ، می ریزند و هر شش تا ۱۰ هفته یکبار جایگرین می شوند ، دقیقاً مانند موهای بالای سر شما.

از دست دادن هر روز بین یک تا پنج مژه طبیعی است. گاهی اوقات ، از بین رفتن سریع مژه (معروف به ماداروز) می تواند نشانه ای از یک مشکل اساسی سلامتی در چشم یا در قسمت دیگری از بدن باشد.

دلایل شایع ریزش مژه

دلایل زیادی وجود دارد که افراد می توانند مژه های خود را بیش از حد متوسط از دست دهند. اگر موهای خود را از ابرو یا پوست سر از دست نمی دهید ، ممکن است ریزش مژه نشانه این باشد:

تحریک از مواد آرایشی. طولانی نگه داشتن آرایش چشم ، کاشت وبرداشتن اکستنشن ها و استفاده از فر کننده های مژه (گرم یا غیر گرم) می تواند به مژه آسیب برساند و باعث ریزش سریع آن شود. ریزش مژه همچنین می تواند ناشی از آلرژی به ریمل مژه و ابرو و چسب استفاده شده برای اکستنشن مژه باشد.
بلفاریت : خارش یا سوزش همراه با قرمزی یا تورم پلک ها ممکن است نشان دهنده بلفاریت باشد. این وضعیتی است که در صورت گرفتگی غدد چربی نزدیک قاعده مژه ها باعث التهاب مزمن و مشکلات در فولیکول های مژه می شود.
تریکوتیلومانیا. این وضعیتی است که پریشانی عاطفی یا روانی باعث می شود که فرد از روی عادت مژه ها را بکند.
سرطان پوست. به ندرت ، از دست دادن مژه موضعی می تواند نشانه ای از سرطان پوست در پلک باشد. با گسترش سلول های مضر ، سرطان می تواند رشد مژه را قطع کند.

سایر علل کمتر شایع ریزش مژه عبارتند از: حالت های مزمن یا عود مکرر و شالازیا ، روزاسه چشم یا مایت ، عفونت های باکتریایی یا قارچی در یک یا هر دو چشم.

هنگامی که ریزش مژه با ریزش موهای دیگر همراه است

اگر مو از روی پلک ها و همچنین ابروها و / یا پوست سر می ریزد ، این ممکن است نشانه ای از یک مشکل یا وضعیت سلامتی سیستمیک باشد. شایعترین دلایل ریزش کلی مو ، از جمله مژه ها ، موارد زیر است:

آلوپسی این بیماری خود ایمنی باعث می شود بدن به فولیکول های موی خود حمله کرده و باعث ریزش کامل ، جزئی یا دوره ای مو در بدن ، سر یا صورت شود. آلوپسی طولانی مدت اغلب ارثی است. آلوپسی حاد – ریزش موی ناگهانی و موقت – می تواند با جراحی ، بیماری مزمن ، تب ، آنفولانزا ، کم خونی ، تولد کودک یا پیری ایجاد شود.

اختلال تیروئید. تیروئید غده ای در گردن است که هورمون های بدن را کنترل می کند. هم پرکاری تیروئید (بیش از حد هورمون ها) و هم کم کاری تیروئید (تعداد بسیار کمی هورمون) می تواند باعث ریزش مژه و ریزش دیگر موها شود. سایر علائم رایج اختلال تیروئید شامل تغییر در وزن ، ضربان قلب و فشار خون است.

علل کمتر شایع ریزش مو عبارتند از:

بیماری های التهابی مزمن مانند پسوریازیس ، آرتریت روماتوئید ، لوپوس و اسکلرودرمی.
استرس مزمن؛
کمبودهای غذایی
تغییرات هورمونی مانند تغییرات یائسگی. و
شیمی درمانی و پرتودرمانی.

علاوه بر این ، داروهای متعدد می توانند اثر جانبی ریزش مو ، ابرو یا مژه داشته باشند.

چه زمانی باید در مورد از دست دادن مژه به پزشک مراجعه کنید؟

اگر:

از بین رفتن مژه در هر دو پلک اتفاق می افتد.
شما همچنین موهای ابرو یا پوست سر خود را از دست می دهید.
شما همچنین دچار تغییرات پوستی مانند خارش ، قرمزی یا پوسته پوسته شدن هستید.
شما احساس فشار در اطراف چشم خود دارید. یا
شما هرگونه کاهش بینایی دارید

چگونه از ریزش مژه جلوگیری کنیم

قبل از شروع درمان ریزش مژه لازم است که علت ریزش مژه های خود را پیدا کنید تا راهکار مناسبی برای درمان آن استفاده شود. با پیدا کردن علت ریزش مژه نصفی از مسیر درمان را در پیش گرفته اید و با اقدام به درمان مناسب نیمه دیگر راه را با موفقیت طی خواهید کرد. در این مطلب در خصوص دلایل ریزش مژه‌ها و راهکارهایی که برای درمان هریک از این مسائل وجود دارد صحبت می‌کنیم. برخی از این روش ها ممکن است در خانه قابل استفاده باشند و یزخی دیگر لازم است با تشخیص پزشک صورت گیرد.

برای سلامت مژه ها ، صورت و پلک های خود را روزانه با آب و صابون ملایم بشویید. غدد موجود در پلک به طور طبیعی مژه ها را چرب می کنند ، بنابراین لوسیون ها و نرم کننده ها لازم نیستند مگر اینکه مژه ها بیش از حد خشک شوند. یک رژیم غذایی سالم شامل پروتئین ها ، میوه ها ، سبزیجات و آهن کافی نیز به سلامتی و حفظ مژه های پر و بلند کمک می کند.

یکی از اصلی‌ترین علت های شایع ریزش مژه‌ها کمبود مواد مغذی موردنیاز آن‌هاست که بر اثر تغذیه نامناسب در افراد مخصوصا خانم ها ایجاد خواهد شد. پروتئین، بیوتین و آهن از اصلی‌ترین مواد معدنی و مغذی موردنیاز برای داشتن مژه‌هایی بلند و پرپشت هستند که کمبود آن‌ها باعث ریزش مژه‌ها می‌شود. علاوه بر این ها انواع ویتامین‌ها و آنتی‌اکسیدان‌ها نیز می‌توانند در نرمی و افزایش سرعت رشد مژه‌ها تاثیر داشته باشند و مژه‌های پرپشت‌تر را به شما هدیه دهند.

اصلاح سبک رژیم غذایی از بهترین راهکارهای درمان ریزش مژه خواهد بود و لازم است حتما مصرف غذاهای چرب و پرنمک را به حداقل برسانید و از میوه‌ها و مواد غذایی که حاوی انواع ویتامین‌ها، پروتئین‌ها و مواد معدنی هستنداستفاده کنید. ساختار موهای مژه کاملا شبیه به موهای سر و ابروهاست؛ به همین علت هر ماده غذایی که برای تقویت آن‌ها استفاده می‌کنید برای داشتن مژه‌های پرپشت‌تر نیز مفید خواهد بود. حتما مواد غذایی مانند گل‌کلم، پیاز، کلم بروکلی و دانه‌ها و حبوبات را در رژیم غذایی خود قرار دهید. این مواد حاوی کراتین هستند که پروتئین اصلی برای داشتن مژه‌های محکم و مقاوم در برابر ریزش خواهد بود.

آیا با وجود عفونت در چشم ها باعث ریزش مژه می شود ؟

وجود عفونت‌هایی در چشم مانند سیفلیس یا بیماری‌های ویروسی مانند تب‌خال فعال و گل مژه می‌تواند باعث ریزش در قسمت مژه‌ها شود. عفونت‌های قارچی و انگلی نیز از دلایل شایع و اصلی ریزش مژه‌ها به شما می‌روند. درصورتی‌که آسیبی به مژه‌ها وارد شود یا تروما رخ دهد نیز مژه‌ها شروع به ریزش خواهند کرد. برخی افراد مبتلا به سندروم تریکوتیلویانیا هستند که در شرایط استرس یا زمانی که نیاز به تمرکز دارند مژه‌های خود را می‌کنند.یکی دیگر از بیماری‌هایی که می‌تواند باعث از ریزش مژه‌ها شود التهاب لبه پلک است؛ در این بیماری پلک‌ها ملتهب و متورم هستند و این موضوع باعث می‌شود که مژه‌ها راحت‌تر از حد معمول ریزش داشته باشند و حتی در زمان استفاده از ریمل، شستشو یا خاراندن و مالش پلک‌ها بریزند. بیماری‌های عفونی، آلرژی، ضربه به چشم، درماتیت سبوره و دست‌کاری پلک‌ها با دستان آلوده می‌تواند از دلایل اصلی ایجاد التهاب در پلک‌ها و سرآغاز ریزش مژه‌ها باشد. در ادامه بعضی از نشانه‌های بیماری‌های شایع که می‌توانند باعث ایجاد مشکل ریزش شوند را بیان می‌کنیم.

التهاب پلک : قرمزی تورم لبه‌های پلک که به آن بلفاریت نیز گفته می‌شود. در صورت عدم توجه به این مشکل تورم گسترش پیدا می‌کند و پلک‌ها کاملا متورم و ملتهب می‌شوند.
درماتیت سبوره : این بیماری معمولا با تورم پلک و پوسته ریزی همراه است. خشکی پلک‌ها و خارش لبه‌های آن و احساس سوزن سوزن شدن در لبه پلک‌ها از از سایر نشانه‌های این بیماری است. درصورتی‌که درماتیت سبوره به‌موقع درمان نشود منجر به گسترش عفونت انگلی در چشم‌ها خواهد شد و حتی ممکن است به بینایی شما نیز آسیب برساند.
سل پوستی یا جذام چشمی : نشانه‌های این بیماری‌ها کاملا مشخص است و بیشتر با دانه‌های ریز در اطراف پلک‌ها و احساس خارش و تورم آغاز خواهند شد. این بیماری‌ها از علت های شایع ریزش مژه‌ها نیستند و روش‌های مختلفی برای درمان آن‌ها وجود دارد که قبل از اینکه به چشم‌ها و مژه‌ها برسند درمان یا حداقل کنترل خواهند شد.
عفونت‌های باکتریایی : بیماری‌هایی مانند تب مخملک، سرخک یا آبله نیزمی‌تواند باعث نازک شدن مژه‌ها و درنهایت ریزش آن‌ها شود. البته این ریزش های مژه ها موقتی است و معمولا بعد از درمان بیماری و از بین رفتن نشانه‌های آن به طور کامل برطرف خواهد شد.
سندروم تریکوتیلویانیا : این اختلال سرچشمه روانی دارد و لازم است که فرد برای درمان آن به روانشناس یا روان‌پزشک مراجعه کند. درصورتی‌که متوجه شدید که در طول شرایط حساس و خاصی مانند تمرکز بر روی یک موضوع خاص یا استرس مژه‌های خود را می کنند و چشمانتان را بیش‌ازحد می‌مالید باید به وجود این اختلال شک کنید.
مشکلات هورمونی : کم‌کاری یا پرکاری تیروئید، کم‌کاری هیپوفیز، کم‌کاری پاراتیروئید و مشکلات مربوط به تغییرات هورمونی در خانم ها به‌خصوص در دوران بارداری و یائسگی می‌تواند از عوامل اصلی ریزش مژه‌ها باشد. با کنترل این مشکلات می‌توان از ریزش مژه جلوگیری کرد؛ البته اگر مشکل ناشی از تغییرات هورمونی بارداری و شروع یائسگی باشد، بعد از عبور کردن از این دوران و ثابت شدن هورمون‌های بدن دیگر چنین مشکلی وجود نخواهد داشت.

در مورد تقویت کننده های رشد مژه چطور؟

چندین محصول برای تقویت رشد مژه به بازار عرضه می شود.

Latisse یک داروی تجویز شده توسط FDA برای درمان مژه است. این مورد از نظر بالینی مورد بررسی قرار گرفته است و رشد مداوم مژه را نشان داده است. این محصول با استفاده طولانی مدت خطراتی از جمله تحریک چشم و پلک ، رنگدانه سازی پوست و عنبیه (قهوه ای شدن چشم آبی) و آتروفی چربی اطراف چشم (چشم های غرق شده) را به همراه دارد.

سرم های مژه بدون نیازبه نسخه ممکن است در برخی از افراد باعث حساسیت یا واکنش های جانبی شود. برای تشخیص مناسب بودن این محصولات با چشم پزشک خود مشورت کنید.

منبع