براساس یک مطالعه اخیر که در JAMA Ophthalmology منتشر شده، در سالمندانی که دارای شبکه پشتیبانی کوچکتر از یک خانواده معمولی هستند احتمالا جراحی آب مروارید کمتری انجام می شود. نکته ایی که در این تحقیق مشخص شد تاثیر پذیری سالمندان از کودکان و جوان ترهای فامیل در تصمیم گیری برای عمل آب مروارید بود ، سالمندان از آن ها بیشتر تاثیر پذیری داشتند تا از دوستان و همسرانشان .
به گفته ی پزوهشگر و چشم پزشک باین سی. استج، محقق دانشگاه میشیگان که در این پژوهش شرکت داشت ، یک کودک بالغ که از پدربزرگ یا مادر بزرگش دیدار می کند ممکن است تغییرات بینایی را متوجه شود که دیگران آن را مشاهده نکرده اند.
او بر این باور است که نوجوان ها خیلی سریع تر از بقیه متوجه تغییرات در بینایی افراد مسن فامیل می شوند. اما همسر یا دوستان افراد مست به دلیل اینکه خودشان نیز درگیر مشکلات مربوط به سالخوردگی هستند ، ممکن است به اندازه نوجوانان حساس نباشند.
برای این مطالعه، ذینفعان بیمه مراقبتهای پزشکی از سال ۲۰۱۱ تا ۲۰۱۵ مورد مصاحبه قرار گرفتند. افرادی که دارای هیچ ، یک یا دو نفر اعضای خانواده بوده اند،چهل درصد کمتر شانس جراحی آبمروارید را نسبت به سالمندانی را داشته اند که سه یا بیشتر عضو خانواده داشته اند.
دکتر ماریا ای وودوارد، استادیار علوم بینایی در دانشگاه میشیگان و یکی از پژوهش گران این تحقیق اذعان کرد که این مطالعه کیفیت حمایت اجتماعی بیماران را ارزیابی نکرده است . کیفیت پشتیبانی ارایهشده نیز میتواند فاکتور مهمی باشد.
جراحی آب مروارید عملی است که در آن عدسی بیمار که تیره و کدر شده است درآورده می شود و عدسی مصنوعی به جای آن کار گذاشته می شود . این تیره شدن و کدری که در عدسی چشم پیش می آید معمولا به دلیل کهولت سن می باشد و تنها راه حذف این عدسی کدر شده جراحی است .
مزایای متعددی برای جراحی آب مروارید وجود دارد که می توان به افزایش سطح کیفیت زندگی در سالمندان و کاهش ریسک افتادن ( از پله و موارد مشابه ) اشاره کرد.
در این مطالعه به سالمندانی که دارای پشتیبانی اجتماعی غنی ایی نیستند پیشنهاد می شود از مراکزی که در زمینه سلامتی مشاوره می دهند در زمانی که باید در مورد عمل آب مروارید تصمیم گیری کنند، کمک بگیرند . به عنوان مثال کمک در جابجایی بیمار بعد از عمل به مکانی که در آن بیمار رکاوری می گردد.